พระรอดโดยนายโบราณ

คำว่าพระรอดพิมพ์ใหญ่นั้นไม่ได้หมายความว่า องค์พระจะต้องใหญ่เท่ากันทุกองค์ ทั้งนี้เป็นเพราะพระรอดเป็นพระเนื้อดินเผา การกดพิมพ์ด้วยมือไม่ได้เป็นมาตรฐานเท่ากันหมด บางทีใช้ดินมาก ดินน้อย อีกอย่างหนึ่งขึ้นอยู่กับการเผา ซึ่งย่อมจะมีการหดตัวมากน้อยแตกต่างกัน ขึ่นอยู่กับแรงไฟที่เผา ขนาดขององค์พระจึงไม่เท่ากันได้ ดังนั้นขนาดขององค์พระจึงไม่ได้เป็นเครื่องกำหนดหรือชี้วัดว่าพระนั้นแท้หรือปลอม ที่สำคัญที่สุดอันดับแรกก็คือเนื้อหาขององค์พระ เนื้อหาจะต้องมีความเก่าแก่บ่งชี้ถึงอายุของวันเวลาที่ผ่านไปคราบกรุ ขี้กรุความเหี่ยวย่นของเนื้อพระ เป็นเรื่องสำคัญ จากนั้นก็มาถึงเรื่องของพิมพ์ทรงถูกพิมพ์หรือไม่ มีลักษณะที่บ่งบอกถึงลักษณะเฉพาะตัวถึงความีศิลปะในหัวใจ ของผู้ที่สรรสร้าง องค์พระจะงดงามได้สัดส่วน มีมิติที่ทำให้คนดูทึ่งในจิตวิญญาณแห่งศิลปะชั้นสูง นี่คือภาพรวมของการดูพระกรุ

พระรอดพิมพ์ใหญ่จะมีลักษณะพิเศษที่จะสังเกตุได้ดังนี้
1. ฐานประทับขององค์พระจะมี 4 ชั้น มากกว่าทุกพิมพ์ให้เปรียบเทียบดู
2. ตรงก้นขององค์พระจะเป็นรอยพับม้วนยื่นออกมาทางด้านหน้าเป็นจุดสังเกตจุดหนึ่ง
3. บริเวณแอ่งหน้าตักจะมีเส้นเล็ก ๆ ขนาดเท่าเส้นผมสั้น ๆ เรียกว่าเส้นผ้าทิพย์ ซ่อนอยู่ระหว่างใต้ร่องฐานที่เป็นแอ่งลึก
4. มีเส้นพิมพ์แตกตรงข้างหูด้านซ้าย มีติ่งนูนอยู่บนเส้นพิมพ์แตกนี้ประสานกับรอยพิมพ์แตกไปจรดกับโพธิ์ด้านซ้ายสุดลงมา
5. สะดือเป็นเบ้าคล้ายเบ้าขนมครก ไม่ใช่บุ๋มลึกลงไป
6. มีเส้นน้ำตกตรงใต้ศอกซ้าย ย้อยลงมาใต้เข่าขวาและใต้ฐานขั้นแรกลงมา
7. ก้านโพธิ์ใบโพธิ์วางตำแหน่งโดยรอบองค์พระอย่างมีมิติดูเป็นระเบียบงดงามทั้ง 7 ข้อนี้คือข้อสังเกตุในพระรอดพิมพ์ใหญ่